Het openbaar vervoer in Senegal is een ervaring op zich. Je kan met de charet (paard en kar) voor korte afstanden of met de taxi. Maar taxi is niet wat je je voorstelt bij dit woord. Hier gebruikt iedereen die een auto heeft, zijn wagen als taxi. Als je langs de kant van de weg met je arm zwaait, stopt er wel één of andere ‘auto’ die je brengt waar je wil. Auto is in de meeste gevallen teveel gezegd, want alles wat rijdt met een motor in, noemt men hier auto. We hebben in alles gezeten: vuil, vies, zonder ramen, zonder verlichting, geen binnenbekleding, halve dashboarden, je kan het zo gek niet bedenken, kortom een rijdend autokerkhof.
Het voetbalveld van een 3de nationale voetbalclub. We hebben ze voorzien van nieuwe truitjes.
De avonden waren voor ons in deze korte vakantie altijd heel gezellig .
Eén avond was er een Senegalese dans- en muziekgroep aanwezig. Kijken, genieten en… dansen.
Onze dochters hebben ondertussen al heel wat vrienden en kennissen in Senegal. Een daarvan is Joke, een Belgisch meisje. Zij werkt in de voormiddag in een kleuterschool, en ’s avonds geeft ze les aan analfabeten.
Een andere kameraad is Abdou. Een student die af en toe in ‘La maison jaune’ verblijft. Met hem zijn we naar zijn dorpje gereden. Na een ritje van bijna 2 uur door de brousse kwamen we bij zijn familie. Fier lieten ze ons hun bezittingen zien: een paard en een koe. Hier hebben we de kinderen blij kunnen maken met wat klederen en schoentjes.
keuken
slaapkamer
Gedurende ons verblijf zijn we verschillende keren door Mbour gewandeld. Een van de Talibi kinderen die telkens bij ons terugkwam was Mohameth, altijd op blote voetjes. Ria kon het niet laten om hem sandaaltjes te geven. Jammer dat we niet iedereen kunnen helpen, maar we hebben toch weer enkele mensen gelukkig kunnen maken met de klederen en de schoentjes die we gekregen hebben in Belgenland, waarvoor nogmaals dank.
De laatste dag hebben we Ngor bezocht. Met de piroque zijn we naar dat kleine eilandje met veel rotsen en een prachtige,wild golvende zee gegaan. Een heerlijk plekje om onze reis af te sluiten.
Daarna naar Dakar om terug te keren naar België na een fijn, leerrijk verblijf in Senegal. Een land dat een stukje van ons hart veroverd heeft.
Bedankt meisjes voor een onvergetelijke reis.
Ria, Cel, Fred en Nicole
(Vanaf nu is het weer de taak van Kris en Inse om de verslagen neer te pennen hihi)
keuken
slaapkamer
