Moet er nog zand zijn?

Een van de vele dingen die hier erg opvallen is dat er heel veel zand en stof is. Senegal is een grote stoffige zandbak, waar alleen de hoofdwegen geasfalteerd zijn. Stof vind je dan ook overal, in de huizen, in auto’s, in klederen, in neus en oren, echt overal…


Omdat onze dochters tijdens ons verblijf hier ook moeten werken (het is blijkbaar niet mogelijk om enkele dagen extra vrijaf te krijgen), hebben wij (ouders) als toerist rondgetrokken. Met behulp van Mamadou (een goede gids), bezochten we Sine Saloum met zijn prachtige mangroven





Onderweg hier naartoe zijn we door de brousse en de savanne gereden. Prachtig!

Bij een authentiek Senegalees dorpje zijn we gestopt om wat klederen uit te delen. Iedereen was dankbaar en de vrouwen nodigden ons onmiddellijk uit om een kijkje te nemen in hun dorpje. Trots lieten ze ons hun slaapplaatsen, keuken en verpleegpost zien. Ze bezitten zo weinig, en toch kregen we onmiddellijk aardnoten toegestopt. Ook hier trof ons de gastvrijheid van de Senegalezen.



keuken



















Een heel eind van het dorpje vandaan, lag de waterput waar de vrouwen water halen. Niet zo makkelijk, want toen wij een emmertje mochten ophalen uit de put van 47m diep, … amai dat was werken.






Ook toen we het graan mochten stampen (voor koeskoes) bleek dat een zware klus.
Het lijkt allemaal eenvoudig, maar niks is minder waar.
Wat ons eigenlijk overal opvalt, ook hier, is dat de vrouwen (dikwijls met een baby op de rug) zo mooi en kleurrijk gekleed zijn.




Groetjes van de ouders van Kris en Inse