Bonne Année 2007!

Hallo,
omdat de jongens eerder onder lichte dwang dan op vrijwillige basis hebben
geschreven, zal ik vandaag verslag uitbrengen van de voorbije dag. Eerst en
vooral willen wij iedereen een gelukkig nieuwjaar wensen, een jaar vol
liefde, vriendschap, vreugde en geluk (om even cliché te zijn). Hopelijk
hebben jullie ons niet te veel gemist tijdens deze feesten en heeft iedereen
het nieuwe jaar op een gezellige manier kunnen inzetten. Bij ons was dit
alleszins het geval. Dit jaar viel oud op nieuw toevallig samen met het
feest van de Tabaski, waardoor gans Senegal aan het feesten was. Toch
besloten we om het schapenvlees te laten voor wat het was en zijn we met
ons vijfjes lekker en gezellig gaan tafelen. Toen onze magen gevuld waren
en een fel TL-licht onze gezellige avond verstoord had, gingen we op zoek
naar een cafeetje om de overgang van oud op nieuw te vieren.
Na enkele Gazelles (plaatselijk biertje) was het zover en kon het
vuurwerk eindelijk afgestoken worden.
Gelukkig konden we een beroep doen op fotograaf Guy, die dit
heuglijke moment op beeld vastlegde. Maar zoals elke avond hier in Senegal,
sloeg ook nu de vermoeidheid al snel toe, waardoor we rond 2 uur een taxi
naar huis namen. Onze taxi was, zoals de meeste auto's hier, rijp voor de
schroothoop, maar dit weerhield onze chauffeur er niet van ons veilig thuis
te brengen. Het was een geslaagde avond.

Maandag waren we al vroeg uit de veren om onze intrek te nemen in hotel
Safari, dat op 200 meter van ons Maison Jaune gelegen is.
Na een plonsje in het zwembad hebben we ons geïnstalleerd op de kamer,
waar ik voor het eerst in drie maanden heb kunnen genieten
van een heerlijke warme douche. Want ja,ook hier wordt het winter
en de koude douches doen ons steeds meer rillen.
Helemaal opgefrist zijn we dan naar de markt van M'Bour getrokken.
Hier werd al snel duidelijk dat Senegalezen niet werken of buiten
komen op feestdagen.
Op heel de markt was er dan ook niemand te bespeuren. Langs de ene
kant jammer, want zo kregen de jongens niet te zien hoe druk de markt
in werkelijkheid is. Het voordeel was wel dat we alles eens op ons
gemakje konden bekijken en de kans kregen om enkele foto's te maken,
wat normaal gezien door de drukte bijna onmogelijk is.
Om terug te gaan naar ons hotel namen we een charet (paard en kar),
zodat de mannen kennis konden maken met het 'openbaar vervoer' in
Senegal. Ze waren direct onder de indruk van de hobbelige rit,
al werd deze mede veroorzaakt door het manke achterbeen van
ons lieve paardje.

's Avonds zijn we in het hotel gebleven om te eten en rustig te babbelen.
De jongens waren volledig geërgerd over de traagheid van de Senegalese
bediening, iets wat Kris en mij al niet meer opvalt. Guy dacht zelfs dat
zijn Gazelle nog geschoten moest worden, toen het wel heel lang begon te
duren voor de pinten arriveerden.

Zoals jullie wel merken gaat alles heel goed met ons en met ons bezoek.
Echt fijn om nog eens mensen van thuis dicht bij ons te hebben!

Liefs, Inse.