Arm schaap!

Vandaag is het dus mijn beurt om verslag uit te brengen over de laatste dag van dit jaar… Zondagochtend rond 4 uur ben ik met enkele uren vertraging geland in Dakar, waar Inse en Kris mij opwachtten. Daar hebben we meteen de taxi genomen naar het hotel, waar we toch nog enkele uurtjes hebben kunnen slapen.

Bij het ontbijt werden we, om onmiddellijk in de Senegalese sfeer te raken, getrakteerd op de slachting van een schaap ter gelegenheid van het Offerfeest. Gelukkig hadden we net onze cornflakes binnen, want erg smakelijk ging het er niet aan toe. Minutenlang bleef het schaap, met half overgesneden keel, nog naspartelen, tot groot jolijt van het hotelpersoneel. Zoals jullie op de foto van onze professionele fotograaf Guy kunnen zien, werd het schaap nadien aan de trap opgehangen, waarna het stukje per stukje ontleed werd. Bijzonder gruwelijk tafereel om de dag mee te beginnen, maar het had allemaal nog veel gruwelijker kunnen zijn, zo zou later op de dag blijken…









Vanuit ons hotel namen we de taxi naar de “gare routière”, een soort verzamelplaats van taxi’s en busjes, van waaruit we verder naar M’Bour moesten reizen. Bij het uitstappen werden we meteen omsingeld door een 15-tal Senegalezen. Voor de bezoekers was dit natuurlijk overweldigend, maar Kris en Inse, intussen zeer geslepen in het afpingelen, waren er al in geslaagd om een mooie prijs te bedingen voor een ritje naar M’Bour. Alles liep dus gesmeerd, tot Kris opeens iets uit haar broekzak voelde trekken… Jawel, één of andere enge Senegalees had geld geroken bij zijn blanke medemensen. Gelukkig ging het maar om een gewoon papiertje, maar daarmee was de kous nog niet af. Nog een minuut later had onze vriend het op Inse haar fototoestel gemunt. Gelukkig kon ze in een reflex haar toestel nog redden. Omdat de Senegalezen blijkbaar geen diefstal tolereren, volgde er een serieuze reactie van de omstaanders op de dief, die echter plotseling een slagersmes uit zijn broek haalde, waarmee hij waarschijnlijk eerder op de dag al een schaap had omgelegd. Omdat niemand hetzelfde lot als dat arme schaap wilde ondergaan, kon deze vriendelijke meneer gemakkelijk wegvluchten.

Mijn eerste dag hier in Senegal heeft dus al een serieuze indruk op mij gemaakt. Dat belooft voor de volgende dagen. Voor iedereen nog een fijn eindejaar en de beste wensen voor 2007!

Groetjes,

Wim