Kris en Inse in Senegal

In het kader van de postgraduaatopleiding “Internationaal sociaal werken in mondiale context” vertrekken wij op 1 oktober 2006 naar Senegal. Wij zullen er gedurende 6 maanden werken en leven in een Frans-Senegalees project in Mbour.

zondag, december 31, 2006

Het ziet hier zwart van't volk!

29 dec. 2006
9.15u: Vertrek 't Linne met BWW 5 20

Het begon al goed, in Zaventem hadden we zin een flesje Fanta (Guy) en water
(Joris, meegenomen van thuis). Maar... die vlieger ging niet op. Er mocht
geen drank op het vliegtuig. Om meer problemen te voorkomen, hebben we alles
meteen leeg gedronken. Voor de terroristen onder u: een blikje Fristi werd
niet opgemerkt. Verder is onze vlucht goed verlopen. In Zaventem hadden we
wel wat vertraging, maar dat zorgde ervoor dat we in Casa Blanca minder lang
moesten wachten. Jammer, want er liepen wel knappe stewardessen rond.

Aangekomen in Dakar kregen we het bericht van Kris: "Niks uit uw handen
laten trekken, wij wachten buiten en regelen een taxi." Buiten gekomen werd
het zwart voor onze ogen. We werden overstelpt door Senegalezen en iedereen
wou wel iets van onze baggage dragen. Gelukkig zagen we in de zwarte massa
twee 'toubabs' (bleekscheten dus).

De auto's hier: nonke theo zijne oude Espace en vele botsauto's. Een
volledige voorruit: geweldig! auto die niet moet starten door middel van
twee draadjes: geweldig!

Na wat napraten in ons gezellig Belgisch hotelletje, de Via Via
www.viaviacafe.com , heeft iedereen genoten van een welverdiende nachtrust.

's morgens, na een goed ontbijt, zijn we er op uit getrokken. Met goede moed
zochten we een taxi die ons naar île de Madeleine (een eiland puur natuur)
zou brengen. "Waar ligt île de Madeleine?" "Quelle Madeleine?" Zelfs de
taxichauffeur wist de weg niet. Kris en Inse vonden dit nog wel normaal. Wij
niet. Onze ogen vallen af en toe open van verbazing.




Uiteindelijk kwamen we op de juiste plaats, maar vroegen ze een belachelijk
hoge prijs om ons naar het eilandje te brengen. 30 000CFA (zoek maar op),
dat is hier een maandloon! Omdat we toch verder op uitstap wilden, gingen we
op pad naar een ander eilandje. Ngor. Nee, nee da is nie goor.


Op het eiland heeft onze toerist (AKA Guy) veel (te veel) foto's gemaakt.
Maar met al die rotsen, was dat ook de moeite. We hebben lekker gegeten, al
waren de kiekskes wa schraal. De gamba's (8 voor 4000CFA, tel maar uit)
waren wel superdik!

Tijdens een wandeling naar een mooi terrasje kwamen we veel geit-schapen
(een schaap wa volgens ons meer op een geit lijkt) tegen. Allemaal schoon
aan een paaltje vastgebonden. Het is bijna tabaski, een moslimfeest. Voor
dat feest slacht iedere familie zo'n beest.

Aangekomen op ons terrasje hebben we een mooie zonsondergang gezien en toen
zijn we met een taxi (zonder sleutel) terug gekeerd naar de Via Via. Na een
frisse douche, een lekkere maaltijd en een frisse pint zijn we aan ons
huiswerk begonnen. Het is eindelijk af.

Over de 31ste zal Wim jullie met plezier van een verslag voorzien. We hebben
immers al wat meegemaakt...

Groetjes,
Guy en Joris

PS: Speciaal voor Kobe, we drinken hier 'Gazelle'. Is misschien nog iets
voor op't Linne Fist.