Kris en Inse in Senegal

In het kader van de postgraduaatopleiding “Internationaal sociaal werken in mondiale context” vertrekken wij op 1 oktober 2006 naar Senegal. Wij zullen er gedurende 6 maanden werken en leven in een Frans-Senegalees project in Mbour.

zondag, januari 21, 2007










Vanavond kunnen we verslag uitbrengen van, en menig man jaloers maken met, een fantastisch weekend. We zijn namelijk naar de rally Parijs-Dakar geweest. Zaterdagmorgen vertrokken we niets vermoedend van wat ons te wachten stond richting Dakar.
Het enige wat we wisten was dat we op weg waren naar een wereldberoemde rally, van deelnemers, routes, vertrek of aankomst wisten we niets. We besloten dit weekend al onze
schaamte aan de kant te schuiven,

en gingen ervoor! In Dakar aangekomen
informeerden we
ons over het hoe en wat en gingen we naar de Medina, waar de race zaterdag aankwam. Omdat we opvielen met onze Belgische vlag, werden we al snel aangesproken door ‘Dirk van de organisatie’ die ons de weg wees naar het team van AD-sport, met als deelnemers in de ene auto Dimitri en Koen, in de andere Pascal en Michel.


Op de plaats waar het team zich geïnstalleerd had, raakten we al snel aan de praat met enkele toffe mecaniciens. Wij vonden het natuurlijk heel interessant om meer te weten te komen over hun werk en belevenissen, en tot onze verwondering waren zij ook heel enthousiast over ons werk hier. Omdat ons project hen aansprak kregen we onmiddellijk spullen voor onze kinderen mee. Alsof dat nog niet genoeg was gaven ze ons ook nog vier dikke jassen, zodat onze gardiens 's nachts geen kou meer hoeven te lijden. Inmiddels was het ijs gebroken en bleven we de rest van de dag hangen bij de mannen (en hunne flauwe zever).



















We hebben enkele halve uurtjes moeten wachten, maar tegen de avond kwamen ‘onze idolen’ toch aan. Het team schoot direct aan het werk om de auto’s weer klaar te maken voor de volgende dag en wij volgden hen op de voet. Het was boeiend om te zien hoe dit allemaal in zijn werk gaat, er komt immers heel wat bij kijken. Vanzelfsprekend namen we dan ook van deze gelegenheid gebruik om enkele foto’s te nemen. (Omdat wij Koentje niet hebben kunnen zien in het sportpaleis, besloten we dat op deze manier te compenseren!Haha!) Moe, maar zeer voldaan kropen we in de Via Via in ons bedje…

Onze Parijs Dakar was al geslaagd, maar we hadden nooit gedacht dat zondag ook nog een fantastische dag zou worden. Tegen 8 uur namen we een taxi naar Keur Masaar waar we hadden afgesproken met Karin. Omdat we even moesten wachten zongen we in al ons enthousiasme het Belgische volkslied. Al snel hadden we een bende kinderen om ons heen die laaiend enthousiast met ons meezongen. Als bij toeval kwam op het moment dat we langs de weg, al zwaaiend met onze vlag, luidkeels ‘ohheohhe’ stonden te zingen, het Belgisch team voorbij gereden, dat ons lachend begroette.

Eventjes later konden we in de laadbak van een Jeep springen die ons naar de finish van de race aan ‘le lac rose’ bracht. Daar kwamen het Belgisch team weer tegen dat ons gelukkig nog niet vergeten was. Zonder problemen konden ze ons mee binnensmokkelen op het VIP-terrein. Hier genoten we van champagne en goed eten en konden we de aankomst van op de eerste rij mee volgen.

Het waren dankzij de toffe mannen van het AD-sportteam twee dagen om nooit te vergeten!!!

Liefs,
Kris en Inse